درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) یکی از درمانهای نوین روانشناختی در عصر حاضر است. این رویکرد، درد و رنج را با زندگی انسان عجین و همراه میداند و آنها را جزء تجربیات بهنجار و عادی حیات انسان معرفی میکند، این رویکرد با افزایش انعطاف پذیری روانشناختی برای انسان به دنبال تغییر ارتباط انسان با افکار، احساسات و هیجانات ناخوشایند و ناخواسته‌‌ا‌‌ش از طریق به کارگیری شش مولفه‌‌ی بنیادینِ(پذیرش، ناهم جوشی شناختی، تماس با لحظه اکنون، خود زمینه‌‌ای، عمل متعهدانه و ارزشها) میباشد. آموزههای تربیتی قرآن کریم نیز حاوی نکاتی پرمعنا برای سالم سازی و کیفیت بخشیدن به تربیت اخلاقی انسان است. نگارنده پس از بررسی تطبیقی بین یافتههای این رویکرد روانشناسی و آموزههای تربیتی قرآنی، شباهت‌‌های نظری و مفهومی زیادی یافته است. هدف محقق در این پژوهش دستیابی به روشی برای کاهش مشکلات روحی-روانی انسان و رضایت بخشی در زندگی او با استناد با آموزههای تربیتی اسلامی و ACT میباشد. نتایج پژوهش نگاشته شده نشان می‌‌دهدکه بین مفاهیم تربیتی همچون رضا، صبر و تقوا با مؤلفه‌‌ی پذیرش، نفی خواطر و وسوسههای شیطانی با ناهم جوشی شناختی، توبه و یادآوری نعمت و حضور در حال با تماس با لحظه‌‌ی اکنون، وجدان با خود زمینه‌‌ای، عمل صالح با اقدام و بیان مجموعهای از امور انگیزشی و شناختی با ارزشها ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و میتواند به تبیین وگستردگی هرچه بیشتر این رویکرد کمک نماید. هرچند جامعیت و گستردگی رهنمودهای تربیتی قرآنی و نیز نگاه اسلام به افقی بسیار وسیعتر نسبت به یافتههای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد(ACT) و اهداف آن بسی قویتر است.
)