کمیجانی, داوود, فریادرس, زینب. (1394). آشنایی با ساختار تربیت دینی و راهکارهایی برای پذیرش آن در سنین کودکی. آموزه های تربیتی در قرآن و حدیث, 1(2), 1-18.
داوود کمیجانی; زینب فریادرس. "آشنایی با ساختار تربیت دینی و راهکارهایی برای پذیرش آن در سنین کودکی". آموزه های تربیتی در قرآن و حدیث, 1, 2, 1394, 1-18.
کمیجانی, داوود, فریادرس, زینب. (1394). 'آشنایی با ساختار تربیت دینی و راهکارهایی برای پذیرش آن در سنین کودکی', آموزه های تربیتی در قرآن و حدیث, 1(2), pp. 1-18.
کمیجانی, داوود, فریادرس, زینب. آشنایی با ساختار تربیت دینی و راهکارهایی برای پذیرش آن در سنین کودکی. آموزه های تربیتی در قرآن و حدیث, 1394; 1(2): 1-18.
آشنایی با ساختار تربیت دینی و راهکارهایی برای پذیرش آن در سنین کودکی
تاریخ دریافت: 03 مرداد 1394،
تاریخ بازنگری: 01 دی 1394،
تاریخ پذیرش: 05 دی 1394
چکیده
تربیت دینی یکی از مهم‌ترین مسائیل در فرهنگ اسلامی است و دربارة پیرامون آن مطالعات قابل توجهی صورت پذیرفته است. این موضوع مساله دارای مراحل اجرایی است که عدم آگاهی و یا بی‌توجهی نسبت به آن می‌تواند به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل عدم دست‌یابی به چنان تربیتی در کودکان باشد. در نظر داشته شود. در این مقاله، تربیت دینی-اسلامی به پنج مرحله: از قرار؛ انس دینی، عادت دینی، معرفت دینی، عمل به دستورهایت دینی و خود‌جوشی دینی تقسیم شده است. سپس، این قسمت‌ها با تکیه بر فرهنگ اسلامی و نقش مربی کودکان، مورد تبیین شده قرار گرفته است. در پایان نتیجه اصلی این مقاله، ارایه دادنِ راهکارراهکارهایی عملی در راستای ایجاد تربیت دینی-اسلامی در کودکان خواهد بود.
An introduction to the religious education structure and the methods for its acceptance in childhood
نویسندگان [English]
davood komayjani1؛ zaenab faryadras2
چکیده [English]
Religious education is one of the most important issues in Islamic culture and there have been considerable studies in this regard. This issue has administrative stages that its ignorance and unfamiliarity can be considered as one of the most important factors of failing to make children achieving it. In this study, Islamic-religious education has been divided into five stages including; religious accustom, religious habit, religious knowledge, obeying religious commands, and religious spontaneity. Then, these stages are explained relying on the Islamic culture and the role of the children's mentor. Finally, the main result of the study would be the practical methods to create Islamic-religious education in children.
شریف الرضی، محمد بن حسین، (1386)، نهج البلاغة / ترجمه شهیدى. تهران:شرکت انتشارات علمى و فرهنگى.
ابن بابویه، محمد بن على، (1366)، علل الشرائع، مترجم مسترحمى، چاپ ششم، تهران: کتاب فروشى مصطفوى.
ابن فارس، احمد بن فارس،( بیتا)، معجم مقاییس اللغه، چاپ اول، قم: (بیجا).
اخلاقی، اسماعیل،(1389)، «نقش دین در تربیت فرزندان»، فرهنگ کوثر، شماره 81، بهار، 10 صفحه- از 56 تا 65.
امینی، ابراهیم،(1384)، اسلام و تعلیم وتربیت، چاپ سوم، قم: مؤسسه بوستان کتاب.
ابن بابویه، محمد بن على، (بیتا)، عیون أخبار الرضا علیه السلام، ترجمه آقا نجفى، چاپ اول، تهران: انتشارات علمیه اسلامیه.
باهنر، ناصر، (1387)، آموزش مفاهیم دینی همگام با روانشناسی رشد، چاپ نهم، تهران: سازمان تبلیغات اسلامی.
تمیمى آمدى، عبد الواحد بن محمد،(1366)، تصنیف غرر الحکم و درر الکلم، قم: دفتر تبلیغات.
جوهرى، اسماعیل بن حماد، (بی تا)، الصحاح، چاپ اول، بیروت: (بی‌نا).
حر عاملى، محمد بن حسن،(1409)، وسائل الشیعة. چاپ اول، قم : مؤسسه البیت.
خلجی، حسن، (1390)، «شیوه های مؤثر نهادینه کردن حجاب در کودکان و نوجوانان»، طهورا، شماره 8، بهار، 28صفحه، از ص 149 - 176.
دورانت، ویل، (1381)، تاریخ تمدن، (مشرق زمین گاهواره تمدن)، ترجمه احمد آرام، ع پاشایی، امیر حسین آریان پور، چاپ هشتم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
رشید پور، مجید، (1374)، آشنایی با تعلیم و تربیت اسلامی با تـأکید بر روشها، انجمن اولیا و مربیان جمهوری اسلامی ایران، چاپ چهارم، تهران: (بیجا).
سیف، سوسن و دیگران، (1385)، روانشناسی رشد، قم،کتابخانه مؤسسه علمی فرهنگی دار الحدیث.
شاملی، عباسعلی،(1381)، «درآمدی بر مفهوم شناختی در قلمرو تربیت دینی»، روش شناسی علوم انسانی، شماره 32، پاییز، 29صفحه، از ص 4 - 32.
شکر اللهی، مهدی،(1392)، «مراحل تربیت عبادی معنوی با تأکید بر نماز و روزه»، معرفت، بهمن ، سال بیست و دوم- شماره 194،16 صفحه- از 29تا44.
شکوهی، غلامحسین، ( 1385)، تعلیم و تربیت و مراحل آن، چاپ بیست و یک، مشهد: به نشر.
طبرسى، حسن بن فضل، (1412 ق)، مکارم الأخلاق، چاپ چهارم، قم: الشریف الرضى.
طبرسی، فضل بن حسن، (1372)،مجمعالبیان فی تفسیرالقرآن، چاپ سوم، تهران: ناصرخسرو.
طیب، سید عبد الحسین، (1378)، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، تهران: انتشارات اسلام.
عباسی مقدم، مصطفی، (1391)، «نگاهی به ابعاد مفهومی وکارکردی الگو واسوه در تربیت و تبلیغ دینی»، پژوهش نامه تربیت تبلیغی، پیش شماره1.
عروسى حویزى، عبد على بن جمعه. (1415 ق)، تفسیر نور الثقلین، چاپ اول، قم: انتشارات اسماعیلیان.
عسکرى، حسن بن عبدالله، الفروق فی اللغة، چاپ اول، بیروت: دار الافاق الجدیدة.
علیا نسب، سید حسین، (1386)، نقش خانواده در تربیت مذهبی فرزندان؛همایش تقویت نظام خانواده و آسیب شناسی آن، قم: انتشارات موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره).
فاضلی، مهسا، (1390)، «اصول و مراحل تربیت دینى کودکان با تأکید بر سخنان و سیره عملى رسول خدا صلىاللهعلیهوآله»، معرفت، سال بیستم ، شماره 160.
فتال نیشابوری، محمد بن احمد، (1366)، روضة الواعظین، ترجمه مهدوی دامغانی، محمود، چاپ اول، تهران: نشر نی.
فرزند وحی، جمال، حیدر نژاد، طاهره، (1392)، «مراحل تربیت از دیدگاه قرآن و سنت و علم روانشناسی»، حسنا، سال پنجم، شماره هفدهم.
فرهادیان، رضا، (1391)، آنچه درباره کودکان و نوجوانان باید بدانیم،چاپ چهارم، قم: مؤسسه بوستان کتاب.
فقیهی، علی نقی، (1384)، شیوه های ترغیب و جذب به نماز، چاپ اول، تهران: مؤسسه مهر تابان.
قضاعی، محمد بن سلامة، (1361)، شرح فارسى شهاب الأخبار( کلمات قصار پیامبر خاتم ص)، محقق / مصحح: حسینى أرموى( محدث)، جلالالدین، ج 1، تهران، مرکز انتشارات علمی و فرهنگی.
کریمی، عبدالعظیم، (1374)، رویکرد نمادین به تربیت دینی با تأکید بر روش های اکتشافیآأأإإإؤؤ، تهران: قدیانی.
مجلسی، محمد باقر،(1403)، بحارالانوار، بیروت: دارالحیاءالتراث العربی.
کلینى، محمد بن یعقوب، (1407 ق)، الکافی، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
مجلسى، محمد باقر متقى هندى، حسامالدین،(1409 ق)، کنزالعمّال فى سنن الاقوال و الافعال، چاپ اول، بیروت: مؤسسة الرساله.
مجلسى، محمدتقى بن مقصود على،(1406 ق)، روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه( ط- القدیمة)، چاپ دوم، قم: مؤسسه فرهنگى اسلامى کوشانبور.
ابتدای صفحه